Από την έλευση του γυναικείου από του στόματος αντισυλληπτικού τη δεκαετία του 1950 έως τη γέννηση του μωρού σε δοκιμαστικό σωλήνα τη δεκαετία του 1970 και την επιτυχή κλωνοποίηση του προβάτου Dolly στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η τεχνολογία της αναπαραγωγικής ιατρικής έχει κάνει μια σημαντική ανακάλυψη Η ανθρώπινη υποβοηθούμενη αναπαραγωγική τεχνολογία (Τέχνη) είναι κυρίως μια ειδική τεχνολογία να βοηθήσει τις ασθενείς που εξακολουθούν να αδυνατούν να συλλάβουν μετά από τακτική θεραπεία να συνδυάσουν τεχνητά ωάρια και σπέρμα σε εργαστηριακές συνθήκες για να επιτύχουν εγκυμοσύνη.Καθώς αυτή η τεχνολογία διαχωρίζει τελείως το φύλο και τη γονιμότητα, η ταχεία ανάπτυξή της έφερε επίσης μια σειρά από ηθικά, νομικά και κοινωνικά προβλήματα, κάνοντας την ανάπτυξη της τέχνης πολύ διαφορετική από άλλους ιατρικούς κλάδους, να γίνει φάρμακο που μεγαλώνει σε διαμάχες.
Η υπογονιμότητα είναι μια ασθένεια του αναπαραγωγικού συστήματος που χαρακτηρίζεται από αποτυχία κλινικής σύλληψης μετά από 12 μήνες ή περισσότερους από τακτικό σεξ χωρίς αντισύλληψη.Ο παγκόσμιος επιπολασμός της υπογονιμότητας έχει αυξηθεί από 11% το 1997 σε 15,4% το 2018 και αναμένεται να αυξηθεί σε 17,2% το 2023. Ο επιπολασμός της υπογονιμότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες αναμένεται να αυξηθεί από 16% το 2018 σε 17,9% το Το 2023, ενώ ο επιπολασμός της υπογονιμότητας στην Κίνα αναμένεται να αυξηθεί από 16,0% το 2018 σε 18,2% το 2023.
