Βελονοθήκη αποστειρωμένη με κενό
Σύντομη περιγραφή:
1) Χρησιμοποιείται για τη σύνδεση τόσο της βελόνας κενού όσο και του σωλήνα συλλογής αίματος κενού.
2) Μετά την αποστείρωση, χρησιμοποιήστε το προϊόν πριν από την ημερομηνία λήξης. Εάν το προστατευτικό καπάκι είναι χαλαρό ή κατεστραμμένο, μην το χρησιμοποιήσετε.
3) Είναι προϊόν εφάπαξ. Μην το χρησιμοποιήσετε για δεύτερη φορά.
4) Για την υγεία σας, μην χρησιμοποιείτε το ίδιο νυστέρι αίματος με κάποιο άλλο άτομο.
Η ιστορία της εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF) και της εμβρυομεταφοράς (ET) χρονολογείται ήδη από τη δεκαετία του 1890 όταν ο Walter Heape, καθηγητής και γιατρός στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, Αγγλία, ο οποίος διεξήγαγε έρευνα για την αναπαραγωγή σε διάφορα είδη ζώων. , ανέφερε την πρώτη γνωστή περίπτωση μεταμόσχευσης εμβρύου σε κουνέλια, πολύ πριν καν προταθούν οι εφαρμογές στην ανθρώπινη γονιμότητα.
Το 1932 εκδόθηκε το «Brave New World» από τον Aldous Huxley.Σε αυτό το μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, ο Huxley περιέγραψε ρεαλιστικά την τεχνική της εξωσωματικής γονιμοποίησης όπως τη γνωρίζουμε.Πέντε χρόνια αργότερα, το 1937, εμφανίστηκε ένα άρθρο στο New England Journal of Medicine (NEJM 1937, 21 Οκτωβρίου) που αξίζει να σημειωθεί.
"Η σύλληψη σε ένα γυαλί ρολογιού: Ο "Γενναίος Νέος Κόσμος" του Aldous Huxley μπορεί να είναι πιο κοντά στην υλοποίηση. Ο Pincus και ο Enzmann ξεκίνησαν ένα βήμα νωρίτερα με το κουνέλι, απομονώνοντας ένα ωάριο, γονιμοποιώντας το σε ένα γυαλί ρολογιού και εμφυτεύοντάς το ξανά σε ένα άλλο ελαφάκι από αυτό που έδωσε το ωοκύτταρο και έτσι εγκαινίασε επιτυχώς την εγκυμοσύνη στο ζευγάρωμα ζώου. Εάν ένα τέτοιο επίτευγμα με τα κουνέλια επρόκειτο να αντιγραφεί στον άνθρωπο, θα έπρεπε με τα λόγια της «φλεγόμενης νεότητας» να είμαστε «πηγαίνοντας μέρη»».
Το 1934 οι Pincus και Enzmann, από το Εργαστήριο Γενικής Φυσιολογίας του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, δημοσίευσαν μια εργασία στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, αυξάνοντας την πιθανότητα τα αυγά των θηλαστικών να υποστούν φυσιολογική ανάπτυξη in vitro.Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, το 1948, η Miriam Menken και ο John Rock ανέσυραν περισσότερα από 800 ωάρια από γυναίκες κατά τη διάρκεια επεμβάσεων για διάφορες καταστάσεις.Εκατόν τριάντα οκτώ από αυτά τα ωοκύτταρα εκτέθηκαν σε σπερματοζωάρια in vitro.Το 1948, δημοσίευσαν τις εμπειρίες τους στο American Journal of Obstetrics and Gynecology.
Ωστόσο, μόλις το 1959 ελήφθησαν αδιαμφισβήτητα στοιχεία για την εξωσωματική γονιμοποίηση από τον Chang (Chang MC, Fertilization of rabbit ova in vitro. Nature, 1959 8:184 (suul 7) 466) ο οποίος ήταν ο πρώτος που πέτυχε γεννήσεις σε ένα θηλαστικό ( ένα κουνέλι) με εξωσωματική γονιμοποίηση.Τα ωάρια που μόλις είχαν ωορρηχθεί γονιμοποιήθηκαν, in vitro με επώαση με χωρητικοποιημένο σπέρμα σε μια μικρή φιάλη Carrel για 4 ώρες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.
